ee.Image.loadZarrV2Array

Wczytuje tablicę Zarr v2 jako obraz. Atrybuty tablicy (.zattrs) muszą zawierać pole „_ARRAY_DIMENSIONS”, które jest listą nazw wymiarów (np. ['time', 'y', 'x']). Musi być co najmniej 2 wymiary, a 2 ostatnie z nich muszą odpowiadać odpowiednio Y i X (np. ['lat', 'lon']). Obsługiwane kodeki kompresji to 'blosc', 'gzip', 'lz4', 'zlib' i 'zstd'. Obsługiwane kodeki metakompresji blosc to „lz4”, „lz4hc”, „zlib” i „zstd” (kodek „blosclz” nie jest obsługiwany).

Wykorzystanie	Zwroty
ee.Image.loadZarrV2Array(uri, proj, starts, ends)	Obraz

Argument	Typ	Szczegóły
uri	Ciąg znaków	Identyfikator URI obiektu w Cloud Storage pliku .zarray do załadowania. W katalogu nadrzędnym katalogu tablicy musi znajdować się plik .zmetadata (np. w przypadku „gs://b/o/.zarray” musi znajdować się plik „gs://b/.zmetadata”). Metadane zasobnika muszą być dostępne (wymaga to uprawnienia „storage.buckets.get”, które jest przyznawane przez rolę „Storage Legacy Bucket Reader” i inne, patrz https://cloud.google.com/storage/docs/access-control/iam-roles). Zasób musi znajdować się w wieloregionie w USA, regionie podwójnym, w tym US-CENTRAL1, lub w regionie US-CENTRAL1.
proj	Odwzorowanie	Projekcja tablicy.
starts	Lista, domyślnie: pusta	Indeksy (włącznie) określające, od których miejsc mają się zaczynać przekroje w każdym wymiarze nieprzestrzennym. Jeśli jest to wartość null, w przypadku wszystkich wymiarów nieprzestrzennych przekroje będą się zaczynać od indeksu 0. Jeśli jest podana, lista musi mieć długość równą liczbie wymiarów nieprzestrzennych (łączna liczba wymiarów – 2). Pojedynczy element na liście może mieć wartość null, która domyślnie przyjmuje wartość 0 dla danego wymiaru. Indeksy ujemne są liczone od końca wymiaru (np. -1 to ostatni element).
ends	Lista, domyślnie: pusta	Indeksy (wyłączające) określające, w przypadku których wymiarów nieprzestrzennych mają być tworzone przekroje. Jeśli jest to wartość null, przekroje będą się rozciągać do końca każdego odpowiedniego wymiaru nieprzestrzennego (czyli domyślnie do długości wymiaru). Jeśli jest podana, lista musi mieć długość równą liczbie wymiarów nieprzestrzennych (łączna liczba wymiarów – 2). Pojedynczy element na liście może mieć wartość null, która jest też domyślnie ustawiana na długość danego wymiaru. Indeksy ujemne są liczone od końca wymiaru (np. -1 to ostatni element).