انجام دادن.

انتظارات کاربر را در مورد اطلاعاتی که دریافت می کنند تنظیم کنید. در اینجا، پنجره جستجو 2 هفته بود و 2 سفارش پیدا شد.

نکن.

کاربر را با نتایج چندگانه غافلگیر نکنید. هنگامی که مقدمه خاصی ارزش بیشتری برای کاربر ایجاد می کند (مثلاً طول لیست، معیارهای جستجو) از یک مقدمه مبهم ("اینجا چیزی است که من پیدا کردم") استفاده نکنید.

انجام دادن.

از تأییدیه های ضمنی ("... جشنواره توسعه دهندگان امسال ...") برای پیشبرد موضوع گفتگو با حفظ زمینه استفاده کنید. توجه داشته باشید که درخواست‌های گفتاری از فوکوس پایانی استفاده می‌کنند، در حالی که نمایشگر اطلاعات کلیدی را برای اسکن کردن از جلو درخواست می‌کند.

نکن.

پاسخ را بدون زمینه ارائه ندهید.

انجام دادن.

از دستورات گفتاری و نمایش برای دادن پاسخ خاص به سوال کاربر استفاده کنید (در این مثال 11:30 صبح). از تصاویر برای جزئیات مرتبط استفاده کنید.

نکن.

از افزونگی بین اعلان گفتاری، درخواست نمایش و تصاویر بصری اجتناب کنید.

انجام دادن.

از دستورات برای ارائه یک نمای کلی استفاده کنید. از تصاویر برای ارائه جزئیات بیشتر استفاده کنید.

نکن.

خواننده را مجبور به اسکن و خواندن نکنید. شخصیت شما باید کاری را که کاربر باید انجام دهد، که شامل تلاش برای اسکن اطلاعات دقیق است، کاهش دهد.

انجام دادن.

برخی از حقایق در مورد اعداد اول به طور کلی برای کاربر در اینجا، بالاتر و فراتر از فهرستی از اعداد اول مرتبط است.

نکن.

در اینجا، شخص فرصتی را برای به اشتراک گذاشتن حقایق مرتبط از دست می دهد.

انجام دادن.

اظهارات اطلاعاتی را تنها با درج مرتبط ترین اطلاعات (مثلاً ساعات امروز) مختصر نگه دارید. از تصاویر برای ارائه جزئیات بیشتر استفاده کنید.

نکن.

با قرار دادن اطلاعات زیاد در پیام های گفتاری و نمایشگر، کاربر را غرق نکنید. در عوض، از تصاویر بصری استفاده کنید.

انجام دادن.

اگر کاربر قبل از انتخاب به اطلاعاتی نیاز دارد، ابتدا اطلاعات را ارائه دهید، سپس سوال را بپرسید. (یا از عبارتی مانند "کدام یک از اینها..." استفاده کنید)

نکن.

سوالی نپرسید و سپس به صحبت کردن ادامه دهید. به نوبت گرفتن مراجعه کنید.

انجام دادن.

یک سوال می تواند شامل یک منو باشد تا زمانی که گزینه ها کوتاه و کم باشند. این موضوع تمرکز سوال را محدود می کند و درک آن را برای کاربر آسان تر می کند.

نکن.

تنها چند گزینه وجود دارد، آنها پرکلام نیستند، و این یک سوال آشنا و شهودی است—بنابراین تقسیم آنها به جملات جداگانه سنگین و رباتیک به نظر می رسد.