Model rozmowy określa, co użytkownicy mogą mówić do akcji i jak je reagują. Głównymi elementami składowymi modelu rozmowy są zamiary, typy, sceny i prośby. Po wywołaniu jednej z akcji Asystent Google przekazuje użytkownikowi do niej akcję, która inicjuje rozmowę z użytkownikiem zgodnie z modelem rozmowy, na którą składa się:
Prawidłowe prośby użytkowników – aby określić, co użytkownicy mogą mówić do akcji, utwórz zbiór intencji, które rozszerzają NLU Asystenta, aby odczytywać żądania specyficzne dla akcji. Każda intencja definiuje wyrażenia szkoleniowe, które opisują to, co użytkownicy mogą powiedzieć, aby dopasować się do danego zamiaru. Asystent NLU rozszerza te wyrażenia na potrzeby nauki o podobne wyrażenia. Na ich podstawie powstaje model językowy intencji.
Logika działań i odpowiedzi – sceny przetwarzają intencje, wykonują wymaganą logikę i generują komunikaty zachęcające do powrotu do użytkownika.
Zdefiniuj prawidłowe żądania użytkowników
Aby określić, co użytkownicy mogą powiedzieć do Twoich akcji, użyj kombinacji intencji i typów. Intencje i typy użytkowników pozwalają uzupełnić NLU Asystenta o własne modele językowe. Intencje i typy systemu pozwalają korzystać z wbudowanych modeli językowych i wykrywania zdarzeń, np. gdy użytkownicy chcą zamknąć akcję lub Asystent nie wykrywa żadnego wprowadzania danych.
Tworzenie intencji użytkownika
Intencje użytkownika pozwalają definiować własne wyrażenia treningowe definiujące, co użytkownicy mogą powiedzieć do akcji. Asystent NLU używa tych wyrażeń, aby nauczyć się rozumieć wypowiedzi użytkowników. Gdy użytkownik wypowiada coś, co pasuje do jego modelu językowego, Asystent dopasowuje do intencji i powiadamia akcję. Dzięki temu możesz zrealizować logikę i zareagować.
Tworzenie intencji systemowych
Intencje systemowe umożliwiają korzystanie z intencji dzięki wstępnie zdefiniowanym modelom językowym w przypadku typowych zdarzeń, takich jak chęci zakończenia działania przez użytkownika lub przekroczenie limitu czasu wprowadzania danych przez użytkownika. Aby utworzyć intencje systemowe:
Tworzenie typów niestandardowych
Niestandardowe typy pozwalają utworzyć własną specyfikację typu, aby trenować NLU w celu interpretowania zestawu wartości, które powinny być zmapowane na jeden klucz.
Aby utworzyć typ niestandardowy:
Tworzenie logiki działań i odpowiedzi
NLU Asystenta dopasowuje żądania użytkownika do intencji, aby akcja mogła je przetworzyć w scenach. Sceny to zaawansowane narzędzia do obsługi logiki, które pozwalają przetwarzać zdarzenia podczas rozmowy.
Tworzenie sceny
Sekcja poniżej zawiera informacje o tworzeniu scen i definiowaniu ich funkcji na różnych etapach cyklu życia.
Aby utworzyć scenę:
Definiowanie jednorazowej konfiguracji
Gdy scena stanie się po raz pierwszy aktywna, możesz wykonać jednorazowe zadanie na etapie Po wejściu. Etap „Wprowadzanie” jest wykonywany tylko raz i jest jedynym, który nie przebiega w pętli wykonywania sceny.
Sprawdź warunki
Warunki umożliwiają sprawdzanie wypełnienia przedziałów, pamięci sesji, pamięci użytkownika i parametrów pamięci domowej, co umożliwia kontrolowanie przepływu wykonywania sceny.
Zdefiniuj wypełnianie przedziałów
Przedziały umożliwiają wyodrębnianie parametrów wpisanych przez użytkownika.
Mapowanie wartości przedziałów
W wielu przypadkach poprzednie dopasowanie intencji może zawierać parametry, które częściowo lub całkowicie wypełniają wartości przedziałów w danej scenie. W takich przypadkach wszystkie przedziały wypełnione przez parametry intencji są mapowane na wypełnienie przedziału sceny, jeśli nazwa przedziału jest zgodna z nazwą parametru intencji.
Jeśli na przykład użytkownik odpowiada zamiarowi zamówienia napoju, mówiąc „Chcę zamówić dużą kawę waniliową”, istniejące przedziały dotyczące rozmiaru, smaku i rodzaju napoju będą uważane za wypełnione w odpowiedniej scenie, jeśli ma ona te same przedziały czasu.
Przetwarzaj dane wejściowe
Na tym etapie możesz korzystać z NLU Asystenta do dopasowywania danych wejściowych użytkownika do intencji. Możesz określić zakres dopasowania intencji do konkretnej sceny, dodając do niej odpowiednie intencje. Pozwala to kontrolować przebieg rozmowy, polecając Asystentowi, aby pasował do konkretnych intencji, gdy aktywne są określone sceny.