Aplikacje internetowe

Jeśli tworzysz interfejs użytkownika dla skryptu, możesz opublikować skrypt jako aplikację internetową. Na przykład skrypt, który umożliwia użytkownikom umawianie spotkań z członkami zespołu pomocy, najlepiej zaprezentować jako aplikację internetową, aby użytkownicy mogli uzyskać do niej dostęp bezpośrednio z przeglądarki.

Zarówno samodzielne skrypty, jak i skrypty powiązane z Google Workspace aplikacjami można przekształcić w aplikacje internetowe, o ile spełniają one poniższe wymagania.

Wymagania dotyczące aplikacji internetowych

Skrypt można opublikować jako aplikację internetową, jeśli spełnia te wymagania:

• Zawiera funkcję doGet(e) lub doPost(e).
• Funkcja zwraca obiekt usługi HTML HtmlOutput lub obiekt usługi treści TextOutput.

Parametry żądania

Gdy użytkownik odwiedza aplikację lub program wysyła do niej żądanie HTTPGET, Apps Script uruchamia funkcjędoGet(e). Gdy program wysyła do aplikacji żądanie HTTPPOST, Apps Script uruchamia zamiast tego doPost(e). W obu przypadkach argument e reprezentuje parametr zdarzenia, który może zawierać informacje o dowolnych parametrach żądania. Struktura obiektu zdarzenia jest widoczna w tabeli poniżej:

Pola
e.queryString	Wartość części adresu URL zawierającej ciąg zapytania lub null, jeśli nie określono ciągu zapytania. name=alice&n=1&n=2
e.parameter	Obiekt par klucz/wartość odpowiadających parametrom żądania. W przypadku parametrów, które mają wiele wartości, zwracana jest tylko pierwsza z nich. {"name": "alice", "n": "1"}
e.parameters	Obiekt podobny do e.parameter, ale z tablicą wartości dla każdego klucza. {"name": ["alice"], "n": ["1", "2"]}
e.pathInfo	Ścieżka adresu URL po znaku /exec lub /dev. Jeśli na przykład ścieżka URL kończy się na /exec/hello, informacje o ścieżce to hello.
e.contextPath	Nie używane, zawsze pusty ciąg znaków.
e.contentLength	Długość treści żądania w przypadku żądań POST lub -1 w przypadku żądań GET. 332
e.postData.length	Taka sama jak w przypadku e.contentLength 332
e.postData.type	Typ MIME treści żądania POST text/csv
e.postData.contents	Tekst treści żądania POST Alice,21
e.postData.name	Zawsze wartość „postData” postData

Możesz na przykład przekazać do adresu URL parametry username i age w ten sposób:

https://script.google.com/.../exec?username=jsmith&age=21

Następnie możesz wyświetlić parametry w ten sposób:

function doGet(e) {
  var params = JSON.stringify(e);
  return ContentService.createTextOutput(params).setMimeType(ContentService.MimeType.JSON);
}

W przykładzie powyżej funkcja doGet(e) zwraca te dane wyjściowe:

{
  "queryString": "username=jsmith&age=21",
  "parameter": {
    "username": "jsmith",
    "age": "21"
  },
  "contextPath": "",
  "parameters": {
    "username": [
      "jsmith"
    ],
    "age": [
      "21"
    ]
  },
  "contentLength": -1
}

Ostrzeżenie: te nazwy parametrów są zarezerwowane przez system i nie powinny być używane w parametrach URL ani w treściach żądań POST:

• c
• sid

Użycie tych parametrów może spowodować zwrócenie odpowiedzi HTTP 405 z komunikatem o błędzie „Sorry, the file you have requested does not exist.” (Przepraszamy, żądany plik nie istnieje). Jeśli to możliwe, zaktualizuj skrypt, aby używać innych nazw parametrów.

Wdrażanie skryptu jako aplikacji internetowej

Aby wdrożyć skrypt jako aplikację internetową, wykonaj te czynności:

1. W prawym górnym rogu projektu skryptu kliknij Wdróż > Nowe wdrożenie.
2. Obok pozycji „Wybierz typ” kliknij Włącz typy wdrożenia > Aplikacja internetowa.
3. Wpisz informacje o aplikacji internetowej w polach w sekcji „Konfiguracja wdrożenia”.
4. Kliknij Wdróż.

Adres URL aplikacji internetowej możesz udostępnić osobom, które mają z niej korzystać, pod warunkiem że przyznasz im dostęp.

Uwaga: aplikacje internetowe wdrożone w jednej domenie przestają działać, jeśli ich własność zostanie przeniesiona na dysk wspólny lub konto w innej domenie. Można to naprawić, prosząc nowego właściciela lub współpracownika o ponowne wdrożenie aplikacji internetowej w nowej domenie. Jeśli aplikacja internetowa zostanie przeniesiona z powrotem do pierwotnej domeny, zacznie ponownie działać w tej domenie bez konieczności ponownego wdrażania.

Testowanie wdrożenia aplikacji internetowej

Aby przetestować skrypt jako aplikację internetową, wykonaj te czynności:

1. W prawym górnym rogu projektu skryptu kliknij Wdróż > Testuj wdrożenia.
2. Obok opcji „Wybierz typ” kliknij Włącz typy wdrożenia > Aplikacja internetowa.
3. Pod adresem URL aplikacji internetowej kliknij Kopiuj.

4. Wklej adres URL w przeglądarce i przetestuj aplikację internetową.

   Ten adres URL kończy się na /dev i jest dostępny tylko dla użytkowników, którzy mają uprawnienia do edycji skryptu. Ta instancja aplikacji zawsze uruchamia ostatnio zapisany kod i jest przeznaczona tylko do testowania podczas programowania.

Ostrzeżenie: wdrażając aplikacje internetowe, które mają być uruchamiane jako aplikacje dewelopera, zachowaj szczególną ostrożność podczas obsługi tokenów OAuth uzyskanych za pomocą funkcji ScriptApp.getOAuthToken(). Te tokeny mogą przyznawać innym aplikacjom dostęp do Twoich danych – nigdy nie przesyłaj ich do klienta.

Uprawnienia

Uprawnienia aplikacji internetowej różnią się w zależności od sposobu jej uruchomienia:

• Uruchom aplikację jako ja – w tym przypadku skrypt jest zawsze wykonywany jako Ty, właściciel skryptu, niezależnie od tego, kto uzyskuje dostęp do aplikacji internetowej.
• Uruchom aplikację jako użytkownik uzyskujący dostęp do aplikacji internetowej – w tym przypadku skrypt jest uruchamiany z tożsamością aktywnego użytkownika korzystającego z aplikacji internetowej. Takie podejście do uprawnień powoduje, że gdy użytkownik autoryzuje dostęp, aplikacja internetowa wyświetla adres e-mail właściciela skryptu.

Ostrzeżenie: aby zapobiec nadużyciom, Apps Script nakłada ograniczenia na szybkość, z jaką nowi użytkownicy mogą autoryzować aplikację internetową, która jest wykonywana jako użytkownik. Te limity zależą m.in. od tego, czy konto wydawcy jest częścią domeny Google Workspace.

Uwaga: możesz współpracować nad aplikacjami internetowymi, korzystając z dysku współdzielonego. Gdy aplikacja internetowa na dysku współdzielonym zostanie wdrożona, wybranie opcji „wykonaj jako Ty” spowoduje, że aplikacja internetowa będzie wykonywana w ramach uprawnień użytkownika, który ją wdrożył (ponieważ nie ma właściciela skryptu).

Umieszczanie aplikacji internetowej w Witrynach Google

Ostrzeżenie: umieszczone aplikacje internetowe nadal podlegają uprawnieniom dostępu, aby zapobiegać złośliwemu wykorzystaniu. Jeśli osadzona aplikacja internetowa nie działa, sprawdź, czy uprawnienia ustawione przez właściciela aplikacji internetowej i administratora domeny zezwalają na jej używanie.

Aby osadzić aplikację internetową w Witrynach Google, musisz najpierw ją wdrożyć. Potrzebujesz też URL-a wdrożonej aplikacji z okna Deploy.

Aby osadzić aplikację internetową na stronie Witryn, wykonaj te czynności:

1. Otwórz stronę Witryn, do której chcesz dodać aplikację internetową.
2. Kliknij Wstaw > Umieść adres URL.
3. Wklej adres URL aplikacji internetowej, a potem kliknij DODAJ.

Aplikacja internetowa pojawi się w ramce w podglądzie strony. Gdy opublikujesz stronę, użytkownicy witryny mogą musieć autoryzować aplikację internetową, zanim zacznie ona działać prawidłowo. Nieautoryzowane aplikacje internetowe wyświetlają użytkownikowi prośby o autoryzację.

Aplikacje internetowe i historia przeglądarki

Może być przydatne, aby aplikacja internetowa Apps Script symulowała aplikację wielostronicową lub aplikację z dynamicznym interfejsem użytkownika kontrolowanym za pomocą parametrów URL. Aby to zrobić, możesz zdefiniować obiekt stanu reprezentujący interfejs lub stronę aplikacji i przesyłać stan do historii przeglądarki, gdy użytkownik porusza się po aplikacji. Możesz też nasłuchiwać zdarzeń historii, aby aplikacja internetowa wyświetlała prawidłowy interfejs, gdy użytkownik cofa się i przechodzi do przodu za pomocą przycisków przeglądarki. Wysyłając zapytanie o parametry adresu URL w momencie wczytywania, możesz dynamicznie tworzyć interfejs aplikacji na podstawie tych parametrów, co pozwoli użytkownikowi uruchomić aplikację w określonym stanie.

Apps Script udostępnia 2 asynchroniczne interfejsy API JavaScript po stronie klienta, które pomagają tworzyć aplikacje internetowe połączone z historią przeglądarki:

• google.script.history udostępnia metody umożliwiające dynamiczne reagowanie na zmiany w historii przeglądarki. Obejmuje to: umieszczanie stanów (prostych obiektów, które możesz zdefiniować) w historii przeglądarki, zastępowanie stanu najwyższego poziomu w stosie historii i ustawianie funkcji zwrotnej odbiornika w celu reagowania na zmiany w historii.

• google.script.url umożliwia pobieranie parametrów adresu URL bieżącej strony i fragmentu adresu URL, jeśli są one obecne.

Te interfejsy API historii są dostępne tylko w przypadku aplikacji internetowych. Nie są obsługiwane w przypadku pasków bocznych, okien dialogowych ani dodatków. Nie zalecamy też używania tej funkcji w aplikacjach internetowych umieszczonych w Google Sites.