Narzędzie Google Issue Tracker obsługuje relacje między nadrzędnymi a podrzędnymi. Relacja rodzic–dziecko jest zwykle używana do reprezentowania podziału pracy w ramach danego wysiłku. Rodzic może mieć kilkoro rodziców, natomiast dziecko może mieć kilkoro rodziców.
Relacja nadrzędny-podrzędny ma następujące cechy:
| Cecha | Szczegóły |
|---|---|
| Relacja | N:N |
| Zamówienie | Kolejność wyświetlania elementów podrzędnych w ramach elementu nadrzędnego jest obsługiwana. |
| Wykrywanie cyklu | System zapobiega zależnościom cyklicznym. |
| Maksymalna liczba bezpośrednich elementów podrzędnych | 500 |
| Maksymalna liczba elementów nadrzędnych | 1000 |
Przykłady
Na ilustracji poniżej przedstawiono kilka przykładowych relacji nadrzędny-podrzędny.
Relacje nadrzędne i podrzędne oraz ich blokowanie
Dotychczasowe relacje Blokowanie i Zablokowane przez są nadal obsługiwane, gdy używasz relacji nadrzędny-podrzędny. Gdy połączysz relacje nadrzędny i podrzędny z blokowaniem:
- Użyj relacji nadrzędny-podrzędny, aby podzielić pracę na mniejsze jednostki.
- Jeśli czas i sekwencja mają kluczowe znaczenie, użyj opcji blocking/blocked by (blokowanie/blokowanie przez). Jeśli zależy Ci na czasie i kolejności, musisz podać w interfejsie jasne informacje na temat eskalacji zatrzymanych/nierozpoczętych działań.
Schemat poniżej przedstawia przykłady podziału zadań (element nadrzędny i podrzędny) oraz blokowanie.
