این صفحه نحوه تعریف و نقشه برداری از سفرهای کاربر برنامه چت Google را شرح می دهد. سفر کاربر مجموعه ای از اقدامات و تعاملات بین کاربر و برنامه چت است که به کاربر کمک می کند تا به هدفی دست یابد. این سفرها را قبل از ساختن برنامه چت تعریف کنید تا موارد زیر را شناسایی کنید:
- زمان ارائه پیام های خطا
- زمان پیشنهاد دستورات اسلش برای کمک به کاربران در استفاده از برنامه چت.
- جایی که جریان کاربر ممکن است ساده شود.
یک فلوچارت از تمام سفرهای کاربر ایجاد کنید
فلوچارت ها ابزارهای مفیدی برای تجسم و تفکر در تمام تعاملات برنامه چت کاربر هستند. اگر برنامه چت شما با سایر سرویس‌های Google یا سرویس‌های خارج از Google کار می‌کند، حتماً این تعاملات را نیز لحاظ کنید. در حالت ایده‌آل، فلوچارت شما هر تعامل احتمالی را به تصویر می‌کشد، یا برای گردش‌های کاری پیچیده‌تر، فلوچارتی برای هر سفر کاربر.
فلوچارت زیر سفر کاربر را برای یک برنامه چت نشان می دهد که به افراد کمک می کند تقویم Google خود را از چت مدیریت کنند:
نمودار قبلی مراحل زیر را نشان می‌دهد که کاربر می‌خواهد از یک برنامه چت برای بررسی تقویم خود استفاده کند:
کاربر برنامه چت را به یک فضا اضافه می کند.
برنامه چت پیام خوش آمدگویی ارسال می‌کند که از کاربر می‌خواهد اجازه دسترسی را بدهد .
- اگر کاربر از مجوز دسترسی امتناع کند، پیام خوشامدگویی قبلی مجددا ارسال می شود.
- اگر کاربر با مجوز دسترسی موافقت کند، روی ورود کلیک می‌کند.
از کاربر خواسته می شود که از یک پیام گفتگو وارد سیستم شود.
- اگر کاربر نتواند به سیستم وارد شود، یک پیام خطایی ارسال می‌شود که از کاربر می‌خواهد دوباره وارد سیستم شود.
- اگر کاربر بتواند با موفقیت وارد سیستم شود، پیامی ارسال می‌شود که نحوه استفاده از برنامه چت را توضیح می‌دهد.
کاربر دستور اسلش
/checkCalendarرا تایپ می کند تا برنامه امروز را از تقویم دریافت کند.- اگر برنامه چت نتواند تقویم کاربر را بازیابی کند، یک پیام خطا ارسال می شود.
- در صورت موفقیت آمیز بودن، برنامه چت برنامه امروز را در یک پیام کارتی ارسال می کند.
برای راهنمایی سفرهای کاربر خود، داستان های کاربری بنویسید
یک داستان کاربر نشان دهنده یک هدف کاربر است و به گونه ای نوشته می شود که کاربر، وظیفه و هدف داستان مشخص باشد. داستان‌های کاربر باید پایان باز باشند، زیرا معمولاً بیش از یک راه برای برآورده کردن الزامات توصیف شده وجود دارد. داستان‌های کاربر به شما کمک می‌کنند مسیرهایی را برای کاربران تعیین کنید تا در حین کار با برنامه چت دنبال کنند.
استوری های کاربری فرمت زیر را دارند: به عنوان کاربر ، من می خواهم کاری را انجام دهم تا بتوانم به هدفی برسم . در مثال قبلی، داستان کاربر به این صورت است: به عنوان یک کارگر چندکاره ، می‌خواهم تقویمم را بررسی کنم تا بتوانم در پروژه‌ها با دیگران همکاری کنم .
اکثر برنامه‌های چت دارای چندین داستان کاربر هستند. به عنوان مثال، یکی دیگر از داستان های کاربر برای مثال برنامه چت این است: به عنوان یک مدیر ، می خواهم یک جلسه هفتگی را برنامه ریزی کنم که شامل همه گزارش های مستقیم من باشد ، بنابراین می توانیم در پروژه ها همکاری کنیم . برای هر داستان کاربر، سفر کاربران را برای برنامه چت خود شناسایی کنید و یک فلوچارت ایجاد کنید تا همه تعاملات احتمالی با برنامه چت خود را شناسایی کنید.
شامل یک افسانه
برای کمک به دیگران برای خواندن سفرهای کاربر شما، افسانه ای اضافه کنید که توضیح می دهد کدام شکل نشان دهنده کدام نوع تعامل است. به عنوان مثال، یک شکل منحصر به فرد برای نقاط تصمیم کاربر، ورودی کاربر، نتایج موفقیت آمیز و ناموفق برنامه چت و هر پیامی از برنامه چت شناسایی کنید.
حساب برای تمام سناریوهای خطا
برای اطمینان از اینکه کاربران هرگز در حین کار با برنامه چت خود گیر نخواهند کرد، سناریوهای خطا را در نقشه سفر کاربر خود قرار دهید. نحوه رخ دادن خطا را تعریف کنید، یک پیام خطای عملی بنویسید ، و شناسایی کنید که کاربر چگونه ممکن است به خطا پاسخ دهد تا به هدف خود برسد. برای مثال، "نام کاربری یا رمز عبور اشتباه است. دوباره وارد سیستم شوید."
پیام هایی را که برنامه چت شما برای کاربران ارسال می کند، شناسایی کنید
هر تعامل باید با پیامی از برنامه چت شما به کاربر خاتمه یابد، حتی اگر فقط پیامی باشد که تأیید می کند برنامه چت با موفقیت درخواست کاربر را تکمیل کرده است. به عنوان مثال، "به برنامه زمان‌بندی خوش آمدید. من می‌توانم رویدادها را برنامه‌ریزی کنم، دوباره زمان‌بندی کنم یا از تقویم شما حذف کنم. با تایپ کردن /checkCalendar به برنامه امروز نگاهی بیندازید."
مطالب مرتبط
- دستورات اسلش را برای تعامل با کاربران چت Google تنظیم کنید
- یک پیام خطای عملی بنویسید
- طراحی تعاملات کاربر