سرویسهای وب پلتفرم نقشههای Google مجموعهای از رابطهای HTTP به سرویسهای Google هستند که دادههای جغرافیایی را برای برنامههای نقشههای شما ارائه میکنند.
این راهنما برخی از روشهای رایج مفید برای تنظیم درخواستهای وب سرویس و پردازش پاسخهای سرویس را توضیح میدهد. برای مستندات کامل API مکان جغرافیایی به راهنمای توسعهدهنده مراجعه کنید.
وب سرویس چیست؟
سرویسهای وب پلتفرم Google Maps رابطی برای درخواست دادههای Maps API از سرویسهای خارجی و استفاده از دادههای درون برنامههای Maps شما هستند. این سرویسها برای استفاده همراه با نقشه طراحی شدهاند، طبق محدودیتهای مجوز در شرایط خدمات پلتفرم نقشههای Google.
سرویسهای وب Maps API از درخواستهای HTTP(S) به آدرسهای اینترنتی خاص، ارسال پارامترهای URL و/یا دادههای POST با فرمت JSON به عنوان آرگومانهایی برای سرویسها استفاده میکنند. به طور کلی، این سرویس ها داده ها را در بدنه پاسخ به عنوان JSON برای تجزیه و/یا پردازش توسط برنامه شما برمی گرداند.
درخواستهای موقعیت جغرافیایی با استفاده از POST به آدرس اینترنتی زیر ارسال میشوند:
https://www.googleapis.com/geolocation/v1/geolocate?key=YOUR_API_KEY
توجه : همه برنامه های API Geolocation نیاز به احراز هویت دارند. اطلاعات بیشتری در مورد اعتبار احراز هویت دریافت کنید.
دسترسی SSL/TLS
HTTPS برای همه درخواستهای پلتفرم Google Maps که از کلیدهای API استفاده میکنند یا حاوی دادههای کاربر هستند، لازم است. درخواستهای ارسال شده از طریق HTTP که حاوی دادههای حساس هستند ممکن است رد شوند.
استفاده مودبانه از Google API
کلاینتهای API با طراحی ضعیف میتوانند بار بیشتری را بر روی اینترنت و سرورهای Google قرار دهند. این بخش شامل برخی از بهترین شیوه ها برای مشتریان API است. پیروی از این بهترین شیوه ها می تواند به شما کمک کند تا از مسدود شدن برنامه خود به دلیل سوء استفاده ناخواسته از API ها جلوگیری کنید.
عقب نشینی نمایی
در موارد نادر ممکن است مشکلی در ارائه درخواست شما پیش بیاید. ممکن است یک کد پاسخ HTTP 4XX یا 5XX دریافت کنید، یا اتصال TCP ممکن است به سادگی در جایی بین کلاینت شما و سرور Google خراب شود. اغلب ارزش امتحان مجدد درخواست را دارد زیرا ممکن است درخواست پیگیری زمانی که درخواست اصلی با شکست مواجه شود موفق شود. با این حال، مهم است که به سادگی درخواست های مکرر را به سرورهای Google حلقه نکنید. این رفتار حلقهای میتواند شبکه بین مشتری شما و Google را بیش از حد بارگذاری کند و برای بسیاری از طرفها مشکل ایجاد کند.
یک رویکرد بهتر، تلاش مجدد با افزایش تاخیر بین تلاش ها است. معمولاً تأخیر با یک عامل ضربی با هر تلاش افزایش مییابد، رویکردی که به عنوان عقبنشینی نمایی شناخته میشود.
به عنوان مثال، برنامهای را در نظر بگیرید که میخواهد این درخواست را به API منطقه زمانی ارائه کند:
https://maps.googleapis.com/maps/api/timezone/json?location=39.6034810,-119.6822510×tamp=1331161200&key=YOUR_API_KEY
مثال پایتون زیر نشان می دهد که چگونه می توان درخواست را با عقب نشینی نمایی انجام داد:
import json import time import urllib.error import urllib.parse import urllib.request # The maps_key defined below isn't a valid Google Maps API key. # You need to get your own API key. # See https://developers.google.com/maps/documentation/timezone/get-api-key API_KEY = "YOUR_KEY_HERE" TIMEZONE_BASE_URL = "https://maps.googleapis.com/maps/api/timezone/json" def timezone(lat, lng, timestamp): # Join the parts of the URL together into one string. params = urllib.parse.urlencode( {"location": f"{lat},{lng}", "timestamp": timestamp, "key": API_KEY,} ) url = f"{TIMEZONE_BASE_URL}?{params}" current_delay = 0.1 # Set the initial retry delay to 100ms. max_delay = 5 # Set the maximum retry delay to 5 seconds. while True: try: # Get the API response. response = urllib.request.urlopen(url) except urllib.error.URLError: pass # Fall through to the retry loop. else: # If we didn't get an IOError then parse the result. result = json.load(response) if result["status"] == "OK": return result["timeZoneId"] elif result["status"] != "UNKNOWN_ERROR": # Many API errors cannot be fixed by a retry, e.g. INVALID_REQUEST or # ZERO_RESULTS. There is no point retrying these requests. raise Exception(result["error_message"]) if current_delay > max_delay: raise Exception("Too many retry attempts.") print("Waiting", current_delay, "seconds before retrying.") time.sleep(current_delay) current_delay *= 2 # Increase the delay each time we retry. if __name__ == "__main__": tz = timezone(39.6034810, -119.6822510, 1331161200) print(f"Timezone: {tz}")
همچنین باید مراقب باشید که در زنجیره فراخوانی برنامه کدی که به درخواستهای مکرر پی در پی منجر میشود، کدی برای امتحان مجدد وجود نداشته باشد.
درخواست های همگام شده
تعداد زیادی از درخواستهای همگامسازیشده به APIهای Google میتوانند مانند حمله انکار سرویس توزیعشده (DDoS) به زیرساختهای Google به نظر برسند و مطابق با آن رفتار شود. برای جلوگیری از این امر، باید مطمئن شوید که درخواستهای API بین کلاینتها همگامسازی نمیشوند.
به عنوان مثال، برنامه ای را در نظر بگیرید که زمان را در منطقه زمانی فعلی نمایش می دهد. این برنامه احتمالاً زنگ هشداری را در سیستم عامل مشتری تنظیم می کند که آن را در ابتدای دقیقه بیدار می کند تا زمان نمایش داده شده به روز شود. برنامه نباید هیچ تماس API را به عنوان بخشی از پردازش مرتبط با آن زنگ برقرار کند.
برقراری تماسهای API در پاسخ به زنگ هشدار ثابت بد است، زیرا باعث میشود که تماسهای API با شروع دقیقه، حتی بین دستگاههای مختلف، به جای توزیع یکنواخت در طول زمان، همگامسازی شوند. یک برنامه با طراحی ضعیف که این کار را انجام میدهد، در شروع هر دقیقه یک ترافیک در سطح 60 برابر عادی ایجاد میکند.
در عوض، یکی از طرحهای خوب ممکن این است که زنگ دوم را روی زمان انتخابی تصادفی تنظیم کنید. هنگامی که این زنگ دوم فعال می شود، برنامه هر API مورد نیاز خود را فراخوانی می کند و نتایج را ذخیره می کند. هنگامی که برنامه می خواهد نمایشگر خود را در ابتدای دقیقه به روز کند، به جای فراخوانی مجدد API از نتایج ذخیره شده قبلی استفاده می کند. با این رویکرد، فراخوانی های API در طول زمان به طور مساوی پخش می شوند. علاوه بر این، تماسهای API هنگام بهروزرسانی نمایشگر، رندر را به تأخیر نمیاندازند.
به غیر از شروع دقیقه، سایر زمانهای همگامسازی معمولی که باید مراقب باشید در شروع یک ساعت و شروع هر روز در نیمهشب است.
پردازش پاسخ ها
در این بخش چگونگی استخراج این مقادیر به صورت پویا از پاسخ های سرویس وب بحث می شود.
سرویسهای وب Google Maps پاسخهایی را ارائه میدهند که به راحتی قابل درک هستند، اما دقیقاً کاربر پسند نیستند. هنگام انجام یک پرس و جو، به جای نمایش مجموعه ای از داده ها، احتمالاً می خواهید چند مقدار خاص را استخراج کنید. به طور کلی، شما می خواهید پاسخ ها را از وب سرویس تجزیه کنید و فقط مقادیری را استخراج کنید که مورد علاقه شما هستند.
طرح تجزیه ای که استفاده می کنید به این بستگی دارد که آیا خروجی را در JSON برمی گردانید یا خیر. پاسخهای JSON، که قبلاً به شکل اشیاء جاوا اسکریپت هستند، ممکن است در خود جاوا اسکریپت روی کلاینت پردازش شوند.