برای مکالمات روی بلندگوها یا هدفون‌های هوشمند، پیام‌های گفتاری کل مکالمه را حمل می‌کنند و پیام اصلی را منتقل می‌کنند.

برای مکالمات در ماشین یا روی نمایشگر هوشمند، ممکن است صفحه نمایش همیشه در دسترس کاربر نباشد. بنابراین، دستورات گفتاری باید بیشتر مکالمه را حمل کنند و پیام اصلی را منتقل کنند. از صفحه نمایش می توان برای اطلاعات بصری تکمیلی و همچنین پیشنهادهایی برای ادامه یا چرخش مکالمه استفاده کرد.

مکالمات روی تلویزیون، لپ تاپ، تلفن یا ساعت به همان اندازه برای ورودی/خروجی صدا و تعاملات مبتنی بر صفحه نمایش مناسب هستند. کاربر می تواند انتخاب کند که مکالمه را به صورت گفتاری یا تصویری ادامه دهد. بنابراین، همه اجزا با هم کار می کنند تا مکالمه را حمل کنند و پیام اصلی را منتقل کنند.

با دستور گفتاری اصلی از گفتگوی نمونه شروع کنید.

بیشتر اوقات، می‌توانید به سادگی از همان اعلان گفتاری در دستگاه‌هایی مانند نمایشگرهای هوشمند دوباره استفاده کنید، زیرا نیاز به انتقال هسته مکالمه یکسان است.

در این مرحله از مکالمه، هیچ محتوایی وجود ندارد که در یک جزء بصری مانند کارت یا چرخ فلک مناسب باشد، بنابراین هیچ کدام گنجانده نشده است.

حتما چیپس اضافه کنید. حداقل، اینها باید شامل هر گزینه ای باشد که در فرمان ها ارائه می شود تا کاربر بتواند به سرعت روی آنها ضربه بزند تا پاسخ دهد.

از آنجایی که هیچ محتوایی که در یک جزء بصری مناسب باشد وجود ندارد، هیچ محتوایی وجود ندارد که بتوان آن را از دستور گفتاری خارج کرد. بنابراین، استفاده مجدد از نسخه اصلی اشکالی ندارد.

درخواست نمایشگر باید یک نسخه فشرده از دستور گفتاری باشد که برای قابلیت اسکن بهینه شده است. گزینه‌های پاسخ را به تراشه‌ها منتقل کنید، اما مطمئن شوید که همیشه سؤال را درج کنید.

از همان چیپ هایی که ایجاد کردید دوباره استفاده کنید.

با دستور گفتاری اصلی از گفتگوی نمونه شروع کنید.

توجه داشته باشید که به منظور کاهش بار شناختی، فهرست گفتاری به 6 مورد (از 17 مورد) محدود شده است. موضوعات تصادفی شده اند تا یک موضوع را نسبت به موضوع دیگر ترجیح ندهند.

یک بار دیگر، استفاده مجدد از همان اعلان گفتاری اشکالی ندارد، زیرا نمی‌توانیم فرض کنیم کاربر به صفحه نگاه می‌کند.

گنجاندن یک لیست بصری از همه موضوعات به کاربر کمک می کند تا مرور و انتخاب کند. توجه داشته باشید که لیست بصری همه 17 مورد (صفحه بندی شده) به ترتیب حروف الفبا نشان داده شده است که جستجوی موضوع مورد نظر برای کاربران آسان تر است.

از آنجایی که فهرست از قبل موضوعاتی را که می توان انتخاب کرد برشمرده است، نیازی به گنجاندن آنها به عنوان تراشه نیست. در عوض، گزینه‌های دیگری مانند «هیچ‌کدام از آن‌ها» را اضافه کنید تا راهی برای خروج به کاربر ارائه دهید.

در اینجا، می توانیم فرض کنیم که کاربر به یکسان به صدا و صفحه نمایش دسترسی دارد. از آنجایی که حالت بصری برای لیست ها مناسب تر است، با هدایت کاربر به صفحه نمایش برای انتخاب موضوع، از این قدرت استفاده کنید. این به ما این امکان را می دهد که اعلان گفتاری را به یک نمای کلی لیست ساده و سؤال کوتاه کنیم.

فقط سوال باید در اعلان نمایش حفظ شود.

از همان تراشه ای که ایجاد کردید دوباره استفاده کنید.