نمای کلی
ContrailWatch مجموعه‌ای از نسبت‌های پسدمه در سطح پرواز است که با استفاده از روش‌های شرح داده شده در Sarna و همکاران، ۲۰۲۵، و بر اساس Geraedts و همکاران، ۲۰۲۳، محاسبه می‌شوند.
این نسبت‌ها برای آموزش پیش‌بینی‌های ردپای مبتنی بر یادگیری ماشین، ارزیابی آزمایش‌های اجتناب از ردپای هوایی و ارائه بینش‌هایی در مورد الگوهای تشکیل ردپای هوایی استفاده شده‌اند. ما امیدواریم که این داده‌ها برای تسریع تحقیقات ردپای هوایی مورد استفاده قرار گیرند.
نمونه‌ای از یک فریم از توالی تصاویر ماهواره‌ای GOES-16 بر فراز منطقه ساحل خلیج مکزیک. این تصویر برای ارزیابی اینکه آیا یک پرواز اجتناب از ردپا، ردپای قابل تشخیصی ایجاد کرده است یا خیر، استفاده شد. خطوط ضخیم، مسیر پرواز اصلی و مسیر پرواز منحرف‌شده توسط باد، همراه با ردپاهای شناسایی‌شده توسط سیستم بینایی کامپیوتر را نشان می‌دهند. جزئیات بیشتر در مقاله اصلی موجود است.
محدودیت‌ها
پوشش جغرافیایی: این اطلاعات فقط برای زیرمجموعه‌ای از منطقه قابل مشاهده در شرق قابل دسترسی است. پوشش ممکن است در آینده گسترش یابد.
متمرکز بر تشکیل: این نسبت‌ها بر اساس مشاهدات تشکیل پسدمه از تصاویر ماهواره‌ای و نه مشاهده مستقیم نیروی تابشی هستند. نیروی مؤثر تخمینی بر اساس میانگین‌های اقلیمی مشتق‌شده از CoCiP ارائه شده است (Schumann 2012; Platt et al. 2024). روش‌شناسی تخمین نیروی انرژی، یک حوزه تحقیقاتی فعال است و ممکن است در نسخه‌های آینده تغییر کند.
دقت بالا: این نسبت‌ها ممکن است نشان‌دهنده‌ی کل وسعت تشکیل پسدمهها در منطقه نباشند. درک درصد تشکیل پسدمه که در تصاویر ماهواره‌ای قابل مشاهده است، یک سوال تحقیقاتی بی‌پاسخ است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که حدود نیمی از تمام پسدمهها در ماهواره‌های زمین‌ثابت قابل تشخیص هستند و اکثریت قریب به اتفاق گرمایش ناشی از پس‌دمه‌هایی است که در مقطعی از عمر خود قابل تشخیص هستند (درایور و همکاران، 2025).
منابع
گرایدتس، اسکات، اریکا برند، توماس آر. دین، سباستین ایستهام، کارل الکین، زبدیا انگبرگ، اولریکه هاگر و همکاران. ۲۰۲۳. یک سیستم مقیاس‌پذیر برای اندازه‌گیری تشکیل پسدمهها بر اساس هر پرواز. ارتباطات تحقیقات محیطی، http://doi.org/10.1088/2515-7620/ad11ab.سارنا، آ.، مایر، و.، شوالیر، آر.، دانکن، آ.، مک‌کانهی، ک.، گرایدتس، س.، و مک‌کلاسکی، ک.: معیارسنجی و بهبود الگوریتم‌ها برای نسبت دادن پسدمه‌های مشاهده‌شده توسط ماهواره به پروازها، تکنیک‌های اندازه‌گیری جوی، https://doi.org/10.5194/amt-18-3495-2025.
شومان، یو. 2012. "مدل پیش‌بینی سیروس پسدمه". توسعه مدل زمین‌شناسی 5 (3): 543-80.
جان سی پلات، مارک ال شاپیرو، زبدیا انگبرگ، کوین مک‌کلاسکی، اسکات گرایدتس، تارون سانکار، مارک ای‌جی استتلر، راجر تئو، اولریش شومان، سوزان روه: تأثیر عدم قطعیت در رطوبت و پارامترهای مدل بر پیش‌بینی انرژی پسدمهها در سال ۲۰۲۴، Environ. Res. Commun. 6 095015
درایور، OGA، استتلر، MEJ، و گریسپیردت، E.: عواملی که تشخیص پسدمهها را در تصاویر ماهواره‌ای محدود می‌کنند، Atmos. Meas. Tech.، 18، 1115–1134، https://doi.org/10.5194/amt-18-1115-2025، 2025.