DigitalInkRecognitionContext
class DigitalInkRecognitionContext : NSObjectاطلاعاتی در مورد زمینه ای که جوهر در آن ترسیم شده است.
برای بهبود کیفیت تشخیص، این شی را در کنار جوهر به DigitalInkRecognizer ارسال کنید.
نویسه ها بلافاصله قبل از موقعیتی که متن شناسایی شده باید درج شود.
این اطلاعات توسط مدل زبان شناساگر برای بهبود تشخیص استفاده می شود.
مثال: یک فیلد متنی حاوی "hello" با مکان نما درست بعد از "o" است. کاربر چیزی را با دست می نویسد که شبیه "جهان" است. اگر پیش زمینه روی «سلام» تنظیم شود، شناساگر می‌تواند «دنیا» را با یک فضای پیشرو خروجی دهد.
اگر فیلد متن حاوی "hello" با مکان نما بین "e" و "l" اول باشد، پیش زمینه باید روی "he" تنظیم شود.
یک قانون سرانگشتی خوب برای طول پیش زمینه این است: تا حد امکان تعداد کاراکترها، از جمله فاصله، تا حدود 20. عدد بهینه بستگی به مدل تشخیص دقیقی دارد که استفاده می شود. به دست آوردن بهترین معاوضه سرعت/دقت ممکن است نیاز به کمی تنظیم داشته باشد.
اعلام
سریع
var preContext: String? { get }اندازه محل نوشتن
این توسط برخی از مدل های تشخیص برای رفع ابهام برخی موارد استفاده می شود. مثال: حروف کوچک در مقابل بزرگ ("o" در مقابل "O").
WritingAreaنیز ببینید.اعلام
سریع
var writingArea: MLKWritingArea? { get }غیر قابل دسترسی. به جای آن از
init(preContext:writingArea:)استفاده کنید.یک شی
DigitalInkRecognitionContextایجاد می کند.اعلام
سریع
init(preContext: String?, writingArea: MLKWritingArea?)مولفه های
preContextنویسه ها بلافاصله قبل از موقعیتی که متن شناسایی شده باید درج شود. برای توضیحات بیشتر به توضیحات ملک با همین نام مراجعه کنید.
writingAreaخواص ناحیه بوم که در آن جوهر کشیده شده است. برای توضیحات بیشتر به توضیحات ملک با همین نام مراجعه کنید.