سرویس مکان اضطراری (ELS) سرویسی است که در اکثر دستگاه های اندرویدی اجرا می شود که به طور کلی:
- زمانی که کاربر یک تماس اضطراری یا پیامک اضطراری را با استفاده از تلفن همراه خود شروع می کند، تشخیص می دهد.
- داده های مکان را از Fused Location Provider محاسبه می کند
- اطلاعات اضافی اضطراری (AEI) را از برنامه‌ها و سرویس‌های روی دستگاه جمع‌آوری می‌کند.
- اطلاعات را مستقیماً به نقطه پایانی یا نقاط پایانی تنظیم شده توسط شریک ارسال می کند.
اگر دستگاه در منطقه‌ای است که از این سرویس در کشوری که ELS در آن مستقر است، پشتیبانی می‌کند، ELS ممکن است خدماتی را روشن کند، از جمله مکان برای محاسبه موقعیت اضطراری و Wi-Fi برای کمک به انتقال داده‌ها.
در صورت استفاده صحیح، ELS به شرکا کمک می کند اطلاعات مکان تکمیلی را دریافت کنند که دقت روش های مکان یابی دیگر را افزایش می دهد. توجه داشته باشید که این اطلاعات کاملاً تکمیلی است و باید به سایر روش‌های اشتقاق مکان کمک کند، نه جایگزین.
استفاده از ELS چندین مزیت بالقوه دارد، از جمله:
- افزایش دقت در مقایسه با روش هایی مانند مثلث سازی برج های سلولی.
- با توجه به ادغام آن با سیستم عامل اندروید، قابلیت اطمینان افزایش یافته است.
- حریم خصوصی افزایش یافته، زیرا مکان در دستگاه تعیین می شود و مستقیماً از طریق یک نقطه پایانی که توسط شریک ELS نگهداری می شود به خدمات اضطراری ارسال می شود.
- با توجه به اینکه بسیاری از دستگاه‌های گوشی در سراسر جهان از اندروید استفاده می‌کنند، پوشش گسترده‌تری دارد.
به طور کلی، برای استفاده از ELS، یک شریک باید:
- پیکربندی گوشی را تعریف کنید . پیکربندی گوشی مجموعه‌ای از پارامترهایی است که ELS برای تعیین نحوه فعال‌سازی استفاده می‌کند.
- یک نقطه پایانی شریک با قابلیت ELS ارائه کنید . این نقطه پایانی یک زیرساخت تحت مالکیت شریک است که اطلاعات ELS را با استفاده از پروتکل‌های HTTPS و/یا SMS دریافت می‌کند.
- داده ها را به صورت رایگان در اختیار شرکای امنیت عمومی پایین دست قرار دهید.
پس از آزمایش داخلی، Google می‌تواند پیکربندی گوشی را در همه دستگاه‌های دارای ELS مستقر کند و یک برنامه آزمایشی را برای تأیید درستی عملکرد همه سیستم‌ها شروع کند و در صورت لزوم به طور مشترک معیارها و مشکلات عیب‌یابی را نظارت کند.