Ta strona została przetłumaczona przez Cloud Translation API.

Wyświetlaj zasoby statyczne, korzystając z wydajnej zasady pamięci podręcznej

Buforowanie stron HTTP może przyspieszyć wczytywanie strony w przypadku wielokrotnych wizyt.

Gdy przeglądarka wysyła żądanie udostępnienia zasobu, serwer udostępniający ten zasób może poinformować przeglądarkę, jak długo ma tymczasowo przechowywać zasób lub buforować go w pamięci podręcznej. W przypadku kolejnych żądań tego zasobu przeglądarka używa kopii lokalnej, zamiast pobierać ją z sieci.

Co się dzieje, gdy kontrola zasad dotyczących pamięci podręcznej Lighthouse kończy się niepowodzeniem

Lighthouse oznacza wszystkie zasoby statyczne, które nie są przechowywane w pamięci podręcznej:

Zrzut ekranu przedstawiający zasoby statyczne narzędzia Lighthouse dla zasobów statycznych z kontrolą zasad pamięci podręcznej

Lighthouse uważa, że zasób można zapisać w pamięci podręcznej, jeśli są spełnione wszystkie te warunki:

Zasóbem jest czcionka, obraz, plik multimedialny, skrypt lub arkusz stylów.
Zasób ma kod stanu HTTP 200, 203 lub 206.
Zasób nie ma jawnej zasady niezachowywania pamięci podręcznej.

Jeśli strona nie przejdzie kontroli, Lighthouse wyświetla wyniki w tabeli z 3 kolumnami:

Adres URL	Lokalizacja zasobu zapisywanego w pamięci podręcznej
TTL pamięci podręcznej	Bieżący czas trwania zasobu w pamięci podręcznej
Rozmiar przeniesienia	Szacunkowa ilość danych, które użytkownicy mogliby zapisać, gdyby oznaczony zasób był przechowywany w pamięci podręcznej

Jak buforować zasoby statyczne przy użyciu buforowania HTTP

Skonfiguruj serwer tak, aby zwracał nagłówek odpowiedzi HTTP Cache-Control:

Cache-Control: max-age=31536000

Dyrektywa max-age informuje przeglądarkę, jak długo ma zapisywać zasób w pamięci podręcznej (w sekundach). W tym przykładzie ustawiany jest czas trwania na 31536000, co odpowiada 1 rokowi: 60 sekund × 60 minut × 24 godziny × 365 dni = 31536 000 sekund.

Zasoby statyczne należy przechowywać w pamięci podręcznej przez dłuższy czas, np. przez rok lub dłużej.

Użyj no-cache, jeśli zasoby się zmieniają i jest to ważne, ale chcesz też uzyskać korzyści przyspieszające działanie pamięci podręcznej. Przeglądarka nadal zapisuje w pamięci podręcznej zasób ustawiony jako no-cache, ale najpierw na serwerze sprawdza, czy zasób jest nadal aktualny.

Dłuższy czas przechowywania w pamięci podręcznej nie zawsze jest lepszym rozwiązaniem. Ostatecznie to Ty decydujesz, jaki jest optymalny czas trwania pamięci podręcznej dla Twoich zasobów.

Istnieje wiele dyrektyw dostosowujących sposób zapisywania różnych zasobów w pamięci podręcznej. Więcej informacji na temat buforowania zasobów znajdziesz w przewodniku „Pamięć podręczna HTTP: pierwsza linia obrony” i ćwiczenia z programowania dotyczące działania buforowania HTTP.

Jak zweryfikować odpowiedzi z pamięci podręcznej w Narzędziach deweloperskich w Chrome

Aby sprawdzić, jakie zasoby przeglądarka pobiera z pamięci podręcznej, otwórz kartę Sieć w Narzędziach deweloperskich w Chrome:

[comment]: <> (Poniższa lista zawiera krótki kod z web.dev, ale nie został przetłumaczony z języka angielskiego w żadnym języku). 1. Naciśnij Control+Shift+J (lub Command+Option+J na Macu), aby otworzyć Narzędzia deweloperskie. 2. Kliknij kartę Network (Sieć).

Kolumna Rozmiar w Narzędziach deweloperskich w Chrome może ułatwić sprawdzenie, czy zasób został zapisany w pamięci podręcznej:

Chrome udostępnia najczęściej żądane zasoby z pamięci podręcznej. Jest ona bardzo szybka, ale jest usuwana po zamknięciu przeglądarki.

Aby sprawdzić, czy nagłówek Cache-Control zasobu jest ustawiony zgodnie z oczekiwaniami, sprawdź dane nagłówka HTTP:

Kliknij adres URL prośby w kolumnie Nazwa w tabeli Żądania.
Kliknij kartę Nagłówki.

Sprawdzanie nagłówka Cache-Control na karcie Headers (Nagłówki) — Sprawdź nagłówek `Cache-Control` na karcie **Nagłówki**.

Wskazówki dotyczące stosu

Drupal

Ustaw Maksymalny wiek przeglądarki i pamięci podręcznej serwera proxy na stronie Administracja > Konfiguracja > Programowanie. Zobacz zasoby dotyczące wydajności Drupal.