بهبود کارایی

این سند برخی از تکنیک ها را پوشش می دهد که می توانید برای بهبود عملکرد برنامه خود از آنها استفاده کنید. در برخی موارد، نمونه هایی از سایر APIها یا APIهای عمومی برای نشان دادن ایده های ارائه شده استفاده می شود. با این حال، همان مفاهیم برای Android Over The Air API قابل اعمال است.

فشرده سازی با استفاده از gzip

یک راه آسان و راحت برای کاهش پهنای باند مورد نیاز برای هر درخواست، فعال کردن فشرده‌سازی gzip است. اگرچه این امر به زمان اضافی CPU برای فشرده سازی نتایج نیاز دارد، اما معاوضه با هزینه های شبکه معمولاً آن را بسیار ارزشمند می کند.

برای دریافت پاسخ کدگذاری شده با gzip، باید دو کار انجام دهید: یک هدر Accept-Encoding تنظیم کنید، و عامل کاربری خود را طوری تغییر دهید که شامل رشته gzip باشد. در اینجا نمونه ای از هدرهای HTTP که به درستی شکل گرفته اند برای فعال کردن فشرده سازی gzip آورده شده است:

Accept-Encoding: gzip
User-Agent: my program (gzip)

کار با منابع جزئی

راه دیگر برای بهبود عملکرد تماس‌های API، ارسال و دریافت تنها بخشی از داده‌هایی است که به آن‌ها علاقه دارید. این به برنامه شما امکان می‌دهد از انتقال، تجزیه و ذخیره فیلدهای غیر ضروری جلوگیری کند، بنابراین می‌تواند از منابعی از جمله شبکه استفاده کند. CPU و حافظه کارآمدتر.

دو نوع درخواست جزئی وجود دارد:

• پاسخ جزئی : درخواستی که در آن مشخص می‌کنید کدام فیلدها در پاسخ گنجانده شوند (از پارامتر درخواست fields استفاده کنید).
• Patch : یک درخواست به روز رسانی که در آن فقط فیلدهایی را که می خواهید تغییر دهید ارسال می کنید (از فعل PATCH HTTP استفاده کنید).

جزئیات بیشتر در مورد درخواست های جزئی در بخش های بعدی ارائه شده است.

پاسخ نسبی

به طور پیش فرض، سرور پس از پردازش درخواست ها، نمایش کامل یک منبع را پس می فرستد. برای عملکرد بهتر، می‌توانید از سرور بخواهید فقط فیلدهایی را که واقعاً به آن نیاز دارید ارسال کند و در عوض پاسخی جزئی دریافت کنید.

برای درخواست پاسخ جزئی، از پارامتر درخواست fields استفاده کنید تا فیلدهایی را که می خواهید برگردانید مشخص کنید. می توانید از این پارامتر با هر درخواستی که داده های پاسخ را برمی گرداند استفاده کنید.

توجه داشته باشید که پارامتر fields فقط بر داده‌های پاسخ تأثیر می‌گذارد. بر روی داده هایی که باید ارسال کنید، در صورت وجود، تأثیری نمی گذارد. برای کاهش حجم داده‌ای که هنگام اصلاح منابع ارسال می‌کنید، از درخواست وصله استفاده کنید.

مثال

پچ (به روز رسانی جزئی)

همچنین می توانید هنگام اصلاح منابع از ارسال داده های غیر ضروری خودداری کنید. برای ارسال داده های به روز شده فقط برای فیلدهای خاصی که در حال تغییر آن هستید، از فعل HTTP PATCH استفاده کنید. معنای وصله توضیح داده شده در این سند متفاوت (و ساده تر) از آنها برای اجرای قدیمی تر، GData به روز رسانی جزئی است.

مثال کوتاه زیر نشان می‌دهد که چگونه استفاده از وصله، داده‌هایی را که برای ایجاد یک به‌روزرسانی کوچک باید ارسال کنید، به حداقل می‌رساند.

مثال

مدیریت پاسخ به یک پچ

پس از پردازش یک درخواست پچ معتبر، API یک کد پاسخ HTTP 200 OK همراه با نمایش کامل منبع اصلاح شده برمی گرداند. اگر ETag ها توسط API استفاده شوند، سرور مقادیر ETag را هنگامی که با موفقیت یک درخواست وصله را پردازش می کند، به روز می کند، درست مانند PUT .

درخواست وصله کل نمایش منبع را برمی گرداند مگر اینکه از پارامتر fields برای کاهش مقدار داده ای که برمی گرداند استفاده کنید.

اگر یک درخواست وصله منجر به یک وضعیت منبع جدید شود که از نظر نحوی یا معنایی نامعتبر است، سرور یک کد وضعیت HTTP 400 Bad Request یا 422 Unprocessable Entity را برمی گرداند و وضعیت منبع بدون تغییر باقی می ماند. به عنوان مثال، اگر سعی کنید مقدار یک فیلد ضروری را حذف کنید، سرور یک خطا را برمی‌گرداند.

هنگامی که فعل HTTP PATCH پشتیبانی نمی شود، نماد جایگزین کنید

اگر فایروال شما اجازه درخواست HTTP PATCH را نمی دهد، یک درخواست HTTP POST انجام دهید و هدر override را روی PATCH تنظیم کنید، مانند شکل زیر:

POST https://www.googleapis.com/...
X-HTTP-Method-Override: PATCH
...

تفاوت پچ و آپدیت

در عمل، وقتی داده‌هایی را برای درخواست به‌روزرسانی ارسال می‌کنید که از فعل HTTP PUT استفاده می‌کند، فقط باید آن فیلدهایی را ارسال کنید که ضروری یا اختیاری هستند. اگر مقادیری را برای فیلدهایی که توسط سرور تنظیم شده ارسال کنید، نادیده گرفته می شوند. اگرچه ممکن است این روش دیگری برای انجام به‌روزرسانی جزئی به نظر برسد، اما این رویکرد دارای محدودیت‌هایی است. با به‌روزرسانی‌هایی که از فعل HTTP PUT استفاده می‌کنند، اگر پارامترهای لازم را ارائه نکنید، درخواست با شکست مواجه می‌شود و اگر پارامترهای اختیاری را ارائه نکنید، داده‌های تنظیم‌شده قبلی را پاک می‌کند.

به همین دلیل استفاده از پچ بسیار ایمن تر است. شما فقط داده هایی را برای فیلدهایی که می خواهید تغییر دهید ارائه می دهید. فیلدهایی که حذف می کنید پاک نمی شوند. تنها استثنای این قانون در مورد عناصر یا آرایه‌های تکرار شونده رخ می‌دهد: اگر همه آنها را حذف کنید، همان‌طور که هستند باقی می‌مانند. اگر هر یک از آنها را تهیه کنید، کل مجموعه با مجموعه ای که ارائه می دهید جایگزین می شود.