Ta strona została przetłumaczona przez Cloud Translation API.

Łączenie konta Google z OAuth
Zadbaj o dobrą organizację dzięki kolekcji Zapisuj i kategoryzuj treści zgodnie ze swoimi preferencjami.

Konta są łączone za pomocą standardowych w branży przepływów niejawnych i kodów autoryzacji OAuth 2.0. Twoja usługa musi obsługiwać punkty końcowe autoryzacji i wymiany tokenów zgodne z OAuth 2.0.

W procesie domyślnym Google otwiera Twój punkt końcowy autoryzacji w przeglądarce użytkownika. Po zalogowaniu się zwracasz do Google długotrwały token dostępu. Ten token dostępu jest teraz dołączany do każdego żądania wysyłanego z Google.

W przepływie kodu autoryzacji musisz użyć 2 punktów końcowych:

Punkt końcowy autoryzacji, który wyświetla interfejs logowania użytkownikom, którzy nie są jeszcze zalogowani. Punkt końcowy autoryzacji tworzy też krótkotrwały kod autoryzacji, aby zarejestrować zgodę użytkownika na żądany dostęp.
Punkt końcowy wymiany tokenów, który odpowiada za 2 rodzaje wymiany:
1. Wymienia kod autoryzacji na długotrwały token odświeżania i token dostępu o ograniczonym czasie ważności. Wymiana ta następuje, gdy użytkownik przechodzi przez proces łączenia kont.
2. Wymiana długoterminowego tokena odświeżania na krótkoterminowy token dostępu. Wymiana ta ma miejsce, gdy Google potrzebuje nowego tokena dostępu, ponieważ poprzedni wygasł.

Wybierz przepływ OAuth 2.0

Chociaż przepływ domyślnie jest prostszy do wdrożenia, Google zaleca, aby tokeny dostępu wydane w ramach procesu niejawnego nigdy nie wygasały. Dzieje się tak, ponieważ użytkownik musi ponownie połączyć swoje konto po wygaśnięciu tokena w ramach procesu niejawnego. Jeśli ze względów bezpieczeństwa potrzebujesz tokenu z terminem ważności, zdecydowanie zalecamy użycie przepływu kodu autoryzacji.

Wskazówki dotyczące wyglądu

W tej sekcji znajdziesz wymagania dotyczące projektu i zalecenia dotyczące ekranu użytkownika, który hostujesz w ramach procesów łączenia OAuth. Gdy wywoła go aplikacja Google, Twoja platforma wyświetli użytkownikowi stronę logowania do Google i ekran z prośbą o zgodę na połączenie kont. Po wyrażeniu zgody na połączenie kont użytkownik zostaje przekierowany z powrotem do aplikacji Google.

Ilustracja pokazująca, jak użytkownik może połączyć swoje konto Google z Twoim systemem uwierzytelniania Pierwszy zrzut ekranu przedstawia linki inicjowane przez użytkownika na Twojej platformie. Drugi obraz przedstawia logowanie użytkownika w Google, a trzeci – zgodę użytkownika i potwierdzenie połączenia konta Google z Twoją aplikacją. Ostatni zrzut ekranu przedstawia konto użytkownika w aplikacji Google. — **Rysunek 1.** Ekrany logowania użytkownika do Google i ekrany zgody.

Wymagania

Musisz poinformować, że konto użytkownika zostanie połączone z Google, a nie z konkretną usługą Google, taką jak Google Home czy Asystent Google.

Rekomendacje

Zalecamy wykonanie tych czynności:

Wyświetlanie Polityki prywatności Google Dodaj link do Polityki prywatności Google na ekranie zgody.
Dane do udostępnienia. Używaj jasnego i zwięzłego języka, aby poinformować użytkownika, jakich danych wymaga Google i dlaczego.
Wyraźne wezwanie do działania. Na ekranie z prośbą o zgodę umieść wyraźne wezwanie do działania, np. „Zgadzam się i chcę połączyć”. Użytkownicy muszą wiedzieć, jakie dane muszą udostępnić Google, aby połączyć swoje konta.
Możliwość anulowania. zapewnienie użytkownikom możliwości powrotu do poprzedniego ekranu lub anulowania połączenia, jeśli nie chcą go nawiązać;
Jednoznaczny proces logowania. Zadbaj o to, aby użytkownicy mieli jasną metodę logowania się na konto Google, np. pola na nazwę użytkownika i hasło lub przycisk Zaloguj się przez Google.
Możliwość odłączenia. Udostępnij użytkownikom mechanizm umożliwiający odłączenie konta, np. adres URL do ustawień konta na Twojej platformie. Możesz też dołączyć link do konta Google, na którym użytkownicy mogą zarządzać połączonym kontem.
Możliwość zmiany konta użytkownika. Zaproponuj użytkownikom sposób przełączania kont. Jest to szczególnie korzystne, jeśli użytkownicy mają tendencję do tworzenia wielu kont.
- Jeśli użytkownik musi zamknąć ekran akceptacji, aby przełączyć się na inne konto, prześlij do Google nieodwracalny błąd, aby użytkownik mógł zalogować się na odpowiednie konto za pomocą linkowania OAuth i przepływu utajonego.
Dołącz logo. Wyświetlać logo firmy na ekranie zgody. Umieść logo na podstawie wytycznych dotyczących stylu. Jeśli chcesz wyświetlać też logo Google, zapoznaj się z artykułem Logotypy i znaki towarowe.

Tworzenie projektu

Aby utworzyć projekt, w którym będzie można używać łączenia kont:

Go to the Google API Console.
Kliknij Utwórz projekt .
Wpisz nazwę lub zaakceptuj wygenerowaną sugestię.
Potwierdź lub edytuj pozostałe pola.
Kliknij Utwórz .

Aby wyświetlić identyfikator projektu:

Go to the Google API Console.
Znajdź swój projekt w tabeli na landing page. Identyfikator projektu pojawia się w kolumnie ID .

Konfigurowanie ekranu akceptacji OAuth

Proces łączenia z kontem Google obejmuje ekran zgody, na którym użytkownicy są informowani, że aplikacja prosi o dostęp do ich danych, jakiego rodzaju dane są wymagane i jakie zasady obowiązują. Przed wygenerowaniem identyfikatora klienta interfejsu API Google musisz skonfigurować ekran zgody OAuth.

Otwórz w konsoli interfejsów API Google stronę Ekran zgody OAuth.
Jeśli pojawi się taka prośba, wybierz utworzony przed chwilą projekt.
Na stronie „Ekran zgody OAuth” wypełnij formularz i kliknij przycisk „Zapisz”.

Nazwa aplikacji: nazwa aplikacji, która prosi o zgodę. Nazwa powinna dokładnie odzwierciedlać Twoją aplikację i być zgodna z nazwą aplikacji, którą użytkownicy widzą w innych miejscach. Nazwa aplikacji będzie widoczna na ekranie zgody na połączenie kont.

Logo aplikacji: obraz na ekranie zgody, który pomoże użytkownikom rozpoznać Twoją aplikację. Logo jest wyświetlane na ekranie zgody na łączenie kont oraz w ustawieniach konta.

Adres e-mail zespołu pomocy:użytkownicy mogą się z Tobą kontaktować w sprawie zgody.

Zakresy interfejsów API Google: zakresy umożliwiają aplikacji dostęp do prywatnych danych użytkownika Google. W przypadku łączenia kont Google wystarcza zakres domyślny (e-mail, profil, openid). Nie musisz dodawać żadnych zakresów związanych z danymi wrażliwymi. Zwykle zaleca się, aby prośby o zakresy były wysyłane stopniowo, w momencie, gdy jest potrzebny dostęp, a nie z wyprzedzeniem. Więcej informacji

Autoryzowane domeny: aby chronić Ciebie i Twoich użytkowników, Google zezwala na używanie autoryzowanych domen tylko aplikacjom, które uwierzytelniają się za pomocą OAuth. Linki do aplikacji muszą być hostowane w autoryzowanych domenach. Więcej informacji

Link do strony głównej aplikacji: strona główna aplikacji. Musi być hostowany w autoryzowanej domenie.

Link do polityki prywatności aplikacji: wyświetlany na ekranie zgody na łączenie z kontem Google. Musi być hostowana w autoryzowanej domenie.

Link do warunków korzystania z aplikacji (opcjonalnie): musi być hostowany w autoryzowanej domenie.

Rysunek 1 Ekran zgody na łączenie z kontem Google w fikcyjnym zgłoszeniu Tunery
Sprawdź „Stan weryfikacji”. Jeśli Twoja aplikacja wymaga weryfikacji, kliknij przycisk „Prześlij do weryfikacji”. Więcej informacji znajdziesz w artykule Wymagania dotyczące weryfikacji OAuth.

Wdrożenie serwera OAuth

Aby obsługiwać przepływ niejawny OAuth 2.0, Twoja usługa wymaga autoryzacji punktu końcowego dostępnego przez HTTPS. Ten punkt końcowy odpowiada za uwierzytelnianie i uzyskiwania od użytkowników zgody na dostęp do danych. Punkt końcowy autoryzacji wyświetla interfejs logowania użytkownikom, którzy nie są jeszcze zalogowani, wyrazić zgodę na żądany dostęp.

Gdy aplikacja Google musi wywołać jeden z autoryzowanych interfejsów API Twojej usługi, Google używa tego punktu końcowego, aby uzyskać od użytkowników uprawnienia do wywoływania tych interfejsów API w ich imieniu.

Typowa sesja niejawnego przepływu zainicjowana przez Google w języku OAuth 2.0 ma następujący przepływ:

Google otworzy punkt końcowy autoryzacji w przeglądarce użytkownika. loguje się użytkownik, jeśli jeszcze nie jest zalogowany, i zezwala Google na uzyskać dostęp do swoich danych za pomocą Twojego interfejsu API, jeśli nie przyznał on jeszcze odpowiednich uprawnień.
Usługa tworzy token dostępu i zwraca go do Google. W tym celu przekieruj przeglądarkę użytkownika z powrotem do Google z odpowiednim dostępem token dołączony do żądania.
Google wywołuje interfejsy API Twojej usługi i łączy token dostępu z każdego żądania. Usługa sprawdza, czy token dostępu przyznaje Google aby uzyskać dostęp do interfejsu API, a następnie wykonać jego wywołanie.

Obsługa żądań autoryzacji

Gdy aplikacja Google musi łączyć konta przy użyciu protokołu OAuth 2.0 niejawna, Google wysyła użytkownika do punktu końcowego autoryzacji ze znakiem , które zawiera te parametry:

Parametry punktu końcowego autoryzacji
`client_id`	Identyfikator klienta przypisany przez Ciebie do Google.
`redirect_uri`	Adres URL, na który została wysłana odpowiedź na to żądanie.
`state`	wartości księgowej, która jest przesyłana do Google bez zmian w identyfikator URI przekierowania.
`response_type`	Typ wartości do zwrócenia w odpowiedzi. W przypadku protokołu OAuth 2.0 implicit przepływu, typ odpowiedzi to zawsze `token`.
`user_locale`	Ustawienia języka konta Google w RFC5646 używany do zlokalizowania treści na język preferowany przez użytkownika.

Jeśli na przykład punkt końcowy autoryzacji jest dostępny pod adresem https://myservice.example.com/auth, żądanie może wyglądać tak:

GET https://myservice.example.com/auth?client_id=GOOGLE_CLIENT_ID&redirect_uri=REDIRECT_URI&state=STATE_STRING&response_type=token&user_locale=LOCALE

Aby punkt końcowy autoryzacji mógł obsługiwać żądania logowania, wykonaj te czynności kroki:

Sprawdź wartości client_id i redirect_uri w zapobiegaj przyznawaniu dostępu do niezamierzonych lub błędnie skonfigurowanych aplikacji klienckich:
- Sprawdź, czy identyfikator client_id jest zgodny z Twoim identyfikatorem klienta przypisane do Google.
- Sprawdź, czy URL podany w pliku redirect_uri ma taką postać:
```
https://oauth-redirect.googleusercontent.com/r/YOUR_PROJECT_ID
https://oauth-redirect-sandbox.googleusercontent.com/r/YOUR_PROJECT_ID
```
Sprawdź, czy użytkownik jest zalogowany w Twojej usłudze. Jeśli użytkownik nie jest zalogowany dokończ proces logowania lub rejestracji w usłudze.
Wygeneruj token dostępu, którego Google będzie używać do uzyskiwania dostępu do Twojego interfejsu API. token dostępu może być dowolną wartością ciągu, ale musi jednoznacznie reprezentować i klienta, dla którego jest przeznaczony token, i nie może być odgadywany.
Wyślij odpowiedź HTTP przekierowującą przeglądarkę użytkownika na ten adres URL wskazywaną przez parametr redirect_uri. Uwzględnij wszystkie następujące parametry we fragmencie adresu URL:
- access_token: wygenerowany przed chwilą token dostępu.
- token_type: ciąg znaków bearer
- state: niezmodyfikowana wartość stanu pierwotnego, prośba
Oto przykład powstałego adresu URL:
```
https://oauth-redirect.googleusercontent.com/r/YOUR_PROJECT_ID#access_token=ACCESS_TOKEN&token_type=bearer&state=STATE_STRING
```

Moduł obsługi przekierowań OAuth 2.0 od Google otrzymuje token dostępu i potwierdza że wartość state się nie zmieniła. Po uzyskaniu przez Google token dostępu do Twojej usługi, Google będzie dołączać go do kolejnych wywołań do interfejsów API Twojej usługi.

Obsługa żądań informacji o użytkowniku

Punkt końcowy informacji o użytkowniku jest chronionym przez OAuth 2.0 zasobem, który zwraca deklaracje dotyczące połączonego użytkownika. Wdrożenie i hosting punktu końcowego informacji o użytkowniku jest opcjonalne. Wyjątkiem są te przypadki użycia:

Logowanie się na połączone konto za pomocą Google One Tap
Bezproblemowa subskrypcja na AndroidTV.

Po pobraniu tokena dostępu z punktu końcowego tokena Google wysyła żądanie do punktu końcowego informacji o użytkowniku, aby pobrać podstawowe informacje profilowe połączonego użytkownika.

nagłówki żądań punktu końcowego informacji o użytkowniku
`Authorization header`	Token dostępu typu okaziciela.

Jeśli na przykład punkt końcowy informacji o użytkowniku jest dostępny pod adresem https://myservice.example.com/userinfo, żądanie może wyglądać tak:

GET /userinfo HTTP/1.1
Host: myservice.example.com
Authorization: Bearer ACCESS_TOKEN

Aby punkt końcowy informacji o użytkowniku mógł obsługiwać żądania, wykonaj te czynności:

Wyodrębnij token dostępu z nagłówka autoryzacji i zwróć informacje o użytkowniku powiązanym z tym tokenem.
Jeśli token dostępu jest nieprawidłowy, zwróć błąd HTTP 401 (Brak autoryzacji) i użyj nagłówka odpowiedzi WWW-Authenticate. Poniżej znajduje się przykładowa odpowiedź na pytanie o błąd w informacjach o użytkowniku:
```
HTTP/1.1 401 Unauthorized
WWW-Authenticate: error="invalid_token",
error_description="The Access Token expired"
```
Jeśli podczas procesu łączenia pojawi się błąd 401 (Brak autoryzacji) lub inna nieudana próba połączenia, błędu nie będzie można odzyskać, pobrany token zostanie odrzucony, a użytkownik będzie musiał ponownie zainicjować proces łączenia.

Jeśli token dostępu jest prawidłowy, zwróć odpowiedź HTTP 200 z podanym niżej obiektem JSON w treści HTTPS odpowiedź:

{
"sub": "USER_UUID",
"email": "EMAIL_ADDRESS",
"given_name": "FIRST_NAME",
"family_name": "LAST_NAME",
"name": "FULL_NAME",
"picture": "PROFILE_PICTURE",
}

Jeśli punkt końcowy informacji o użytkowniku zwraca odpowiedź HTTP 200, pobrany token i żądania są rejestrowane dla konta Google użytkownika.

odpowiedź dotycząca punktu końcowego informacji o użytkowniku
`sub`	Unikalny identyfikator, który identyfikuje użytkownika w Twoim systemie.
`email`	Adres e-mail użytkownika.
`given_name`	Opcjonalnie: imię użytkownika.
`family_name`	Opcjonalnie: nazwisko użytkownika.
`name`	Opcjonalnie: pełna nazwa użytkownika.
`picture`	Opcjonalnie: zdjęcie profilowe użytkownika.

Weryfikowanie implementacji

Własną implementację możesz sprawdzić za pomocą narzędzia OAuth 2.0 Playground.

W narzędziu wykonaj te czynności:

Kliknij Konfiguracja , aby otworzyć okno konfiguracji OAuth 2.0.
W polu Procedura OAuth wybierz Po stronie klienta.
W polu Punkty końcowe OAuth wybierz Niestandardowe.
W odpowiednich polach podaj punkt końcowy OAuth 2.0 i identyfikator klienta przypisany do Google.
W sekcji Krok 1 nie wybieraj żadnych zakresów uprawnień Google. Zamiast tego pozostaw to pole puste lub wpisz zakres prawidłowy dla Twojego serwera (lub dowolny ciąg znaków, jeśli nie używasz zakresów OAuth). Gdy skończysz, kliknij Autoryzuj interfejsy API.
W sekcji Krok 2 i Krok 3 przejdź przez proces OAuth 2.0 i sprawdź, czy każdy krok działa prawidłowo.

Implementację możesz zweryfikować za pomocą narzędzia Demo łączenia kont Google.