Mapowanie kanałów informuje Google Ads, jak interpretować dane w pliku danych w określonym kontekście. Określamy, jakiego rodzaju rozszerzenia mamy używać i jakie pole zawiera każda kolumna w pliku danych.
Po wykonaniu tej czynności rozszerzenia nadal nie będą się wyświetlać w żadnych reklamach. Zostało jeszcze jedno zadanie do wykonania – w następnym kroku Google Ads wskaże, kiedy należy ich użyć.
W przykładzie poniżej używamy FeedMappingService do utworzenia FeedMapping. Mapowanie kanału informuje Google Ads, że ten plik będzie używany również w linkach do podstron. Jasno informujemy też, jakie dane przedstawiają poszczególne kolumny, dzięki czemu, gdy system ma np. pobrać tekst linku do podstrony, ma atrybut, który należy sprawdzić w pliku danych.
Ruby
client = Google::Ads::GoogleAds::GoogleAdsClient.new
# The `data` in this block is the same as was used in the previous step, for
# populating feed items.
feed_mapping = client.resource.feed_mapping do |fm|
fm.placeholder_type = :SITELINK
fm.feed = data[:feed]
fm.attribute_field_mappings << client.resource.attribute_field_mapping do |afm|
afm.feed_attribute_id = data[:link_text_attribute_id]
afm.sitelink_field = :TEXT
end
fm.attribute_field_mappings << client.resource.attribute_field_mapping do |afm|
afm.feed_attribute_id = data[:final_url_attribute_id]
afm.sitelink_field = :FINAL_URLS
end
fm.attribute_field_mappings << client.resource.attribute_field_mapping do |afm|
afm.feed_attribute_id = data[:line_1_attribute_id]
afm.sitelink_field = :LINE_1
end
fm.attribute_field_mappings << client.resource.attribute_field_mapping do |afm|
afm.feed_attribute_id = data[:line_2_attribute_id]
afm.sitelink_field = :LINE_2
end
end
operation = client.operation.create_resource.feed_mapping(feed_mapping)
result = client.service.feed_mapping.mutate_feed_mappings(customer_id, [operation])
Dla danego kanału możesz przypisać więcej niż jedno mapowanie. Plik danych zawiera tylko dane, więc możesz umieścić w nim więcej niż 1 typ plików danych i korzystać z mapowań, aby je odróżniać. Zalecamy jednak ograniczenie do jednego mapowania na plik danych i dodanie jak największej liczby atrybutów, by uniknąć zdezorientowania. Spróbuj ograniczyć każdy plik danych do jednego celu, tak jak w przypadku tabeli w bazie danych.